یکی از عواملی که باعث برتری موسسات و شرکت ها نسبت بهم می شود، تنها خدمات و تولیدات موفق آن ها نمی باشد بلکه در عصر ارتباطات و تکنولوژی امروزه، اطلاعات و دانش بیشتر آن ها نسبت بهم می باشد.

در شرکت های بزرگی نظیر شرکت های تابع وزارت نیرو، به دلیل گستردگی فعالیت ها، حجم زیادی دانش و اطلاعات با اجرای هر پروژه تولید می شود که این دانش در قالب گزارشات، نرم افزار ها، دستورالعمل ها و یا اسناد و مدارک ثبت می گردند و قسمت دیگر اطلاعات به صورت روابط، تجربیات، بینش ها و مهارت ها در ذهن باقی مانده که این نوع از اطلاعات شانس بسیار کمتری برای استفاده مجدد را در بر خواهند داشت.

به دلیل عدم استفاده شرکت ها از دانش های تولید شده قبلی و هدر رفتن و اتلاف این منابع نشانه ی عدم بهرهوری می باشد. همچنین دانش ناملموس موجود در ذهن افراد ، با خروج این افراد از سازمان، تجربیات و دانش ها نیز بیرون رفته  و در این جاست که اهمیت مدیریت دانش و تاثیرات آن در خلق اطلاعات، ذخیره سازی و بازیابی، انتقال و بکارگیری مورد توجه قرار خواهد گرفت.

وزارت نیرو برای جلوگیری از اتلاف  دانش و تجربه افراد خبره این روند از مدیریت دانش مطابق با استاندارد های جهانی  را امری الزامی اعلام نموده است.  هم اکنون شرکت های مانند برق منطقه ای تهران، فارس، زنجان و هرمزگان اولین گام های  خود را در استقرار مدیریت دانش برداشته و در آینده ای نزدیک به بلوغ بالاتری دست خواهند یافت.

چارچوب مدیریت دانش (APO)

چارچوب مدیریت دانش سازمان بهره وری آسیایی (APO)، بر اساس تجربه عملی در چند کشور قاره آسیا در جمع آوری و مدیریت دانش و تجارب کشور هلی استرالیایی، آمریکایی و اروپایی طراحی شده است. APO چارچوبی جامع و ساده است که  راهکار های مدیریت دانش را نشان داده است و هدف آن بهبود عملکرد سازمان ها با بکارگیری مدیریت دانش می باشد.

سه سطح اصلی در چارچوب مدیریت دانش:

• تسهیلگر ها
• فرایند های دانش
• نتایج و دستاورد ها

تسهیلگر ها: تقویت کننده ها و محرک های مدیریت دانش . در پردازش دانش پنج فعالیت اصلی پذیرفته می شوند که عبارتند از : شناسایی، ایجاد، اشتراک گذاری و بکارگیری است.

فرایند دانش: در این مرحله فعالیت شناسایی آنچه سازمان به آن احتیاج دارد بررسی می شود و پنج مورد فعالیت پردازش دانش تفکیک می شوند.

نتایج و دستاورد ها: دانش ابتکار و یادگیری سازمان بالا رفته و باعث به وجود آمدن قابلیت های فردی، تیمی و سازمانی می شود. همچنین در این مرحله کیفیت محصولات و خدمات بهبود می یابد، سباعثسودآوری، رشد و در نتیجه توسعه اجتماعی-اقتصادی سازمان ها می شود.